Author: Hennie Molenaar

Datum Morgen is het zover, dan verschijnt mijn nieuwe boek en is het overal te koop. In de webwinkel van de uitgever, maar ook via de boekhandel, fysiek en online. Ik ben er reuze blij mee, zo is het het hele Van Leeuwenhoek herdenkingsjaar te koop. Maar als ik geweten had hoeveel stress deze datum mij zou opleveren, zou ik misschien toch voor een weekje later zijn gegaan.Want vrijdag 6 januari is de laatste dag van de kerstvakantie. En in de kerstvakantie wordt er op veel plaatsen niet gewerkt. Zo ook bij uitgeverij Boekscout. Daarom moest alles voor de kerst klaar zijn. Omdat de planning ook daarvoor niet helemaal duidelijk was en nogal eens verschoof, zorgde dat voor onrust. Deze schrijfster kan daar erg slecht tegen. De redacteur had problemen met de opmaak, problemen die ik zelf niet gezien had, het kaartje van Delft voorin het boek klopte niet, Jansje heette ergens nog Jannetje...Het boek is nog heel wat keren heen...

Bijna Nog een week of vier en dan is het zover. Dan ligt Een vindingrijk man in de winkel. Of in ieder geval, in de webwinkel van Boekscout. En natuurlijk bij andere bekende webwinkels. Maar het liefst wil ik natuurlijk dat het in echte boekwinkels terecht komt. Zodat lezers er zomaar tegenaan kunnen lopen.Dat zal niet vanzelf gebeuren. Er verschijnen zoveel boeken, dat de meesten de boekhandel niet halen. Dat betekent dat ik mij weer bezig moet gaan houden met het onderdeel dat mij het minste ligt. Boekpromotie.Reclame maken voor mijn werk dus. De meeste lezers van dit blog hebben mij al laten weten straks een promotiemail te willen ontvangen. Nogmaals dank daarvoor. Maar er gaat ook een persbericht de deur uit, naar wellicht geïnteresseerde media. Natuurlijk moet ik mee beslissen welke dat worden en gelukkig heb ik daar intussen wat ervaring mee. Maar ik voel toch wat schroom. Waarom zouden ze belangstelling hebben voor mijn boek? Er verschijnt zoveel moois....

Kunst Toen ik de afgelopen dagen weer bezig was met het manuscript van mijn Van Leeuwenhoekboek (de titel blijft nog heel even geheim), realiseerde ik me dat een aantal scenes sterk geïnspireerd waren door zeventiende-eeuwse schilderijen.Het beeld dat je voor ogen staat, als je over die periode schrijft, moet daar wel door beïnvloed worden. Ik denk zelfs dat als je aan leven in de zeventiende eeuw denkt, de blik daarop door deze kunst bepaald wordt.Dat komt natuurlijk vooral doordat deze kunst zo beroemd is en daardoor zo bekend. Als je probeert je een voorstelling te maken van het dagelijks leven van twee eeuwen daarvoor, is dat veel moeilijker. De kunst was toen voornamelijk religieus. Natuurlijk waren er huizen, interieurs en kleding op te zien, maar niet veel.Toch is wat op de zeventiende-eeuwse schilderijen staat niet altijd de waarheid. Niet zoals het was. Een voorbeeld van waar ik mee geworsteld heb zijn pruiken. Op alle portretten die er van Antoni van Leeuwenhoek...

Loslaten Het boek gaat verschijnen. Deze week kreeg ik bericht van Boekscout dat ze het graag uitgeven. Ik heb een fijne redacteur gevonden en de definitieve tekst is bijna klaar. Als alles naar plan verloopt, is het deze winter te koop.Natuurlijk ben ik daar blij mee.Het is een langdurend project geweest en ik heb er mijn ziel en zaligheid ingestopt. Ik heb een flinke stapel boeken gelezen, websites bestudeerd en wandelingen door Delft gemaakt. En dat was dan alleen nog maar de research.Met al die informatie heb ik geprobeerd een mooi verhaal te vertellen. Een verhaal dat iets zegt over de stad en haar bewoners in de zeventiende eeuw, maar dat natuurlijk ook een mooi, meeslepend en/of ontroerend verhaal moest worden. Ik vind dat het goed gelukt is, maar zoals altijd blijft het spannend het met de wereld te delen.Nu moet ik weer allerlei zaken rondom de publicatie gaan regelen. Ik moet vast weer van die e-mailadressen verzamelen. Ik moet bedenken...

Herfst Een week geleden zijn we een paar dagen weggeweest. Eind september, en tot vijf dagen van tevoren leek het mooi weer te worden. Dus het plan was lange fietstochten en wandelingen maken, met misschien wel een terras hier of daar. Het werden de koudste septemberdagen ooit. En ook de natste, denk ik.Drie weken geleden was er weer eens iets goed misgegaan in mijn rug en leefde ik een paar dagen op pijnstillers. Toch was ik optimistisch en boekte ik een hotel bij Rhenen. We hadden daar onlangs gewandeld en dat was goed bevallen. Ook had ik een paar mooie fietsroutes in de buurt gevonden. Die zouden altijd in te korten zijn, mocht mijn lijf protesteren. En anders waren er altijd nog die terrasjes.De dagen voor we weggingen, begon de herfst. Op de kalender, maar ook buiten. Kouder en natter werd het en af en toe waaide het flink. Het lijstje van mee te nemen spullen veranderde van korte broek en...

Alleen Al een paar dagen ben ik alleen thuis. Vanwege bijzondere zaken op zijn werk, komt mijn lief alleen hier slapen. Ik vind het heerlijk.Twee en een half jaar geleden, aan het begin van jeweetwel, begon het thuiswerken en dat doet hij de meeste tijd nog steeds. Over het algemeen gaat dat prima, we hebben ruimte zat om elkaar niet in de weg te zitten en het is best prettig tussen de middag samen een rondje te lopen. Ik heb een vast ritme gekregen en altijd iemand om mee te kletsen.Maar het heeft ook mindere kanten. Toen het heet was, waren er minder geschikte plekken om te werken en mooie zinnen bedenken als er iemand naast je online zit te vergaderen, valt niet mee. Bovendien heb ik het erg nodig af en toe te lanterfanten, om me heen te kijken, veel te lezen en naar muziek te luisteren. Dat voelt toch meer als tijdverspilling als er boven op zolder keihard gewerkt...

Warm (een verhaal) Zomerdag op Skagen Zuidstrand (1884) - P. S. KroyerZe had in haar stoeltje achterin de tuin, bij het kippenhok, zitten dromen over koude limonade en ijs, toen één van de jongens riep: ‘We gaan zwemmen! We gaan zwemmen’.Ze was opgestaan en had al twee stappen gedaan, toen ze zich bedacht, haar boekje pakte en weer ging zitten. Maar Anna was haar komen halen.‘Ik dacht al dat je hier zat. Kom mee, we gaan naar het strand, je kunt niet alleen thuisblijven.’‘Echt niet?’ vroeg ze.‘Dat weet je best’, zei Anna en ze had haar overeind getrokken. ‘Pak je hoedje en je schoenen, ze staan op je te wachten.’Dus daar stond ze nu. Achter haar lagen de vissersboten die op het strand getrokken waren en waar de jongens hun kleren en handdoeken overheen hadden gegooid. Voor haar was de zee, waar bijna alle jongens bloot in rond spetterden. Zodat ze heerlijk konden afkoelen. De tantes hadden gezegd dat ze goed...

Planning Na een lange reis van zes weken door Scandinavië, had ik vorige week zin weer aan het werk te gaan. Of in ieder geval om achter mijn bureau te gaan zitten en te bedenken hoe ik verder moest. Helaas gooide corona roet in het eten.Net toen ik dacht op de één of andere manier immuun te zijn, want iedereen had het wel een keer gehad, maar ik niet, werd mijn lief de een na laatste dag in Noorwegen verkouden en daarna echt ziek. Thuis bleek dat hij het had, maar ik niet. Ik kon nog net boodschappen doen. De volgende dag was het toch raak.Heel ziek werd ik niet, na twee dagen knapte ik al weer op, maar het schopte wel de goede voornemens in de war. Een paar dagen heb ik niets kunnen doen en daarna waren er nog allerlei klusjes om langzaamaan weg te werken. Ik heb geen kinderen gezien, geen koorrepetitie gehad en mijn dagen doorgebracht met...

Keuzes Als een boek voor de schrijver voltooid is, is het dat natuurlijk nog niet. Alleen als het de bedoeling is dat niemand het leest, kun je het hier bij laten. Maar de meeste schrijvers hebben lezers nodig.Hoewel ik heel tevreden ben over hoe De Tuin uiteindelijk verschenen is bij Boekscout, wil ik met mijn volgende boek toch weer iets anders. Het boek over het Delft van Van Leeuwenhoek ligt klaar, ik heb ook al een titel, die ik nog even voor mij houd, en nu moet ik beslissen wat ik er mee ga doen.Ga ik het weer overal naar toe sturen, in de hoop opgemerkt te worden? Ga ik het in eigen beheer uitgeven? Of ga ik weer naar een bedrijf als Boekscout? Het zou mooi zijn als het in 2023 te koop is, want dat is een Van Leeuwenhoek jaar. Maar wat als dat niet lukt? Is dat erg, of is het belangrijker dat het verschijnt?Een paar weken geleden...

Solo In december 1934 vond er in de Oude School in Ouddorp een bijzonder concert plaats. Er traden vier koren op, uit Ouddorp zelf, en uit Stellendam, Goedereede en Herkingen. Het was een concert met een zwaar christelijk tintje, er werden alleen Psalmen gezongen. Eén van de hoogtepunten was Psalm 134, die helemaal alleen, ten gehore werd gebracht door een achtjarig jongetje. Dat jongetje was Adri Molenaar. Mijn vader. Zoals ik al eerder heb geschreven, kende ik mijn vader als een rustige, bescheiden man, die niet graag op de voorgrond trad. Toch is hij hier altijd apetrots op geweest. Het was het enige verhaal uit zijn jeugd dat hij vaker vertelde. Dat ik er zoveel over weet, komt doordat het de krant heeft gehaald. Op Goeree-Overflakkee verschijnt al sinds 1930 iedere week het Eilandennieuws en in het nummer van 12 december 1934 verscheen een recensie van het concert. Volgens de schrijver van dit artikel, kon je  dat het zingen van mijn vader zeer...