Herfst
Een week geleden zijn we een paar dagen weggeweest. Eind september, en tot vijf dagen van tevoren leek het mooi weer te worden. Dus het plan was lange fietstochten en wandelingen maken, met misschien wel een terras hier of daar. Het werden de koudste septemberdagen ooit. En ook de natste, denk ik.
Drie weken geleden was er weer eens iets goed misgegaan in mijn rug en leefde ik een paar dagen op pijnstillers. Toch was ik optimistisch en boekte ik een hotel bij Rhenen. We hadden daar onlangs gewandeld en dat was goed bevallen. Ook had ik een paar mooie fietsroutes in de buurt gevonden. Die zouden altijd in te korten zijn, mocht mijn lijf protesteren. En anders waren er altijd nog die terrasjes.
De dagen voor we weggingen, begon de herfst. Op de kalender, maar ook buiten. Kouder en natter werd het en af en toe waaide het flink. Het lijstje van mee te nemen spullen veranderde van korte broek en zonnebrandcrème in regenkleding en handschoenen. Mijn lief zei nog: ‘misschien valt het mee’. Hij heeft niet altijd gelijk.
Zondagochtend vertrokken we. Het was beter weer dan de dag ervoor, maar er vielen wel buitjes. Meteen toen we op de fiets zaten begon het te druppelen, maar dat duurde maar een minuut of tien. De rest van de fietstocht, tussen het Amsterdam-Rijnkanaal en de Utrechtse Heuvelrug, was droog en zelfs af en toe zonnig. Deze eerste dag was zoals hij moest zijn, inclusief terras in Wijk bij Duurstede.
Maar die avond ging het regenen. Die nacht regende het en de volgende ochtend nog steeds. Met het hotel was, behalve een te hard bed, niet veel mis, maar het was geen plek om de hele dag door te brengen. Ik keek steeds weer op de buienradar, maar er veranderde niets. Dus we gingen toch maar, goed ingepakt en met paraplu, naar buiten. In het bos is het nog wel te doen als het regent. Een tijdje. Dan begint het te waaien of gaan de bomen lekken. De Grebbeberg is mooi, maar die metalen trappen zonder leuning zijn niet veilig bij zulk weer. Na een bezoek aan het Ereveld gingen we terug naar het hotel, voor de lunch en om niet nog natter te worden.
Die middag regende het door en door, maar tegen het eind leek het wat minder te worden. Had ik al verteld dat het maar een graad of negen was? Maximaal. Dus weer in regenkleding en met plu, reden we een stukje naar landgoed Prattenberg, waar we nog een wandeling maakten. Ook daar was het mooi , maar nat. Gelukkig stond er aan het eind van de tocht een restaurant met warme drankjes en risotto.
De volgende ochtend regende het nog steeds, en hard, en leek het nog kouder. Dag fietsplannen. Om niet direct naar huis te hoeven, reden we met de auto naar de stad, waar het kleine Stadsmuseum ons ontving met koffie en boterkoek. De tentoonstelling was best interessant, maar klein. Na een uurtje stonden we weer buiten. In de regen.
Toen we weer thuis waren, knapte het weer opmerkelijk snel op.