Een website

Op een dag besloot ik dat ik schrijver was. Natuurlijk ben ik dat altijd al geweest, maar op een dag wist ik zeker dat dat was wat ik was. Dat is inmiddels zo’n twaalf jaar geleden.

Voor die tijd dacht ik nog dat ik wat anders was. Bijvoorbeeld een mislukte muzikante, of een bibliothecaresse die nog niet de juiste bibliotheek gevonden had. Maar aangezien ik in die tijd steeds vaker ziek was, bedacht ik dat ik misschien beter zou worden als ik er eens goed over nadacht wat ik nou echt was.

Ik besloot een schrijfcursus te gaan volgen. Een hele laagdrempelige schrijfcursus, met duidelijke opdrachten, zoals bijvoorbeeld: schrijf een ode aan je favoriete gebruiksvoorwerp, of, wat is er met het meisje op dit schilderij aan de hand. Ik kwam erachter dat de teksten zomaar tevoorschijn kwamen, en dat ik van alles iets moois kon maken. Steeds vaker wilde ik niets anders.

Na de cursus ging ik door met schrijven. En  niet meer, zoals eerder, bijna wetenschappelijke teksten over mijn muzikale helden, maar vooral verhalen. En romans. Toen bleek dat ik niet de enige was die dacht dat ik schrijver was, want in 2008 gaf uitgeverij Zwijsen mijn eerste kinderboek uit, ‘Spion voor de prins’. Daarna volgden nog twee kinderboeken.

Toen leek het, voor de buitenwereld, alsof ik weer gestopt was met schrijver te zijn. Want er verschenen geen boeken meer. Maar al die tijd heb ik doorgeschreven. Verhalen voor wedstrijden, nog een paar kinderboeken, en ook dingen voor volwassenen. Alleen hadden uitgevers geen interesse meer.

Ruim een jaar geleden had ik er genoeg van, en ging ik toch weer op zoek. Toen bleek dat uitgevers best vonden dat ik schrijver was, maar dat ze geen geld hadden om mijn boek uit te geven. Daarom besloot ik zelf iets bij te dragen. Zo verscheen vorig jaar mijn eerste roman voor volwassenen, ‘Mevrouw Huygens’. Volgens velen was het een prachtboek, en volgens mijzelf ook. Het verkocht aardig, maar toch was het lang niet zo’n succes als ik wilde. Ik ben schrijver, geen pr-specialist. Mensen in mijn omgeving kwamen met allerlei tips en suggesties, waar ik het benauwd van kreeg.

Maar één idee sprak mij wel aan. Dit idee ligt al jaren op de plank, en nu, zo vlak na ‘Mevrouw Huygens’, leek het een goed moment om er aan te beginnen. Toen mijn lieve zoon mij als verjaardagscadeau aanbood er één te maken, kon ik er niet meer onderuit. Dus hier is hij dan, mijn eigen website.

Helemaal af is de website nog niet, maar ik ben er al best trots op. Hopelijk weten veel mensen de weg hier naar toe te vinden. En ook de weg naar mijn boeken.  Het is mijn bedoeling met regelmaat een nieuwe tekst op deze plek te publiceren. Want ik ben tenslotte een schrijver.

O ja, ik ben natuurlijk niet allèèn schrijver. Ik ben ook muziekfanaat, historicus, geliefde, trotse moeder van twee kinderen, koorzanger en buitenmens. Ook daar zal ik af en toe over schrijven.