Blog

Persoonlijke feiten De afgelopen week stond ik gedwongen op non-actief. Niet alleen door de verkiezingen, maar ook corona had mij weer eens te pakken. Niet heel erg, maar wel erg genoeg om alleen maar te slapen, op de bank te liggen, te lezen en af en toe een filmpje te kijken. Eigenlijk de ideale vorm van ziek zijn.Op dit blog lijkt het of ik al veel langer niets doe, maar dat is schijn. Ik ben juist druk bezig geweest. Voordat ik ziek werd heb ik bijna iedere dag aan mijn nieuwe boek geschreven. Ditmaal zit ik in het hoofd van mijn hoofdpersoon en dat is weer een heel andere plek dan in mijn vorige boek. Zij heeft een eigen stem en eigen visie op de wereld. En op de werkelijkheid.De kunst is de balans te vinden tussen alles willen vertellen, maar ook het door haar te laten vertellen. Omdat het een historische roman is, wil ik graag dat de feiten kloppen,...

Donderslag Vandaag is het precies 369 dagen geleden dat er in Delft een grote ramp gebeurde. Het kruithuis, midden in de stad, ontplofte en er brak een grote brand uit die een derde van de stad verwoestte. Ook vielen er veel slachtoffers. Egbert van der Poel, de schilder van bovenstaand schilderij, woonde midden in het gebied en verloor waarschijnlijk één van zijn dochters. Hij heeft de ramp steeds opnieuw geschilderd.Hoe de ramp heeft kunnen gebeuren is nooit helemaal duidelijk geworden. Het kruitmagazijn was gevestigd in een oud klooster in het noorden van de stad. Nadat de Republiek de katholieke eredienst verboden had, werden kloosters geconfisqueerd en voor van alles en nog wat gebruikt. In Delft waren er onder meer een weverij, een brouwerij en een kazerne en kruithuis in gevestigd. De meest genoemde verklaring voor de ramp is dat een militair, Cornelis Soetens, niet voorzichtig genoeg zou zijn geweest. In mijn boek Een vindingrijk man beschrijf ik zijn laatste momenten voor...

Karakter De personages in mijn boeken hebben allemaal hun eigen karakter. Dat is in ieder geval de bedoeling. Natuurlijk lijken ze weleens op elkaar, zeker als ze familie zijn. Maar ook dan probeer ik door subtiele details te laten zien dat ze verschillend zijn.Dat is niet altijd even gemakkelijk. Ik heb bijvoorbeeld veel moeite met echte slechteriken. Zelfs het meest irritante personage doet toch wel eens iets aardigs. Ik vind het onmogelijk om iemand in en in slecht te maken. Voor mij is dat geen mens meer, maar een soort sjabloon, of een karikatuur.Dat merk ik ook in de echte wereld. Mensen die ik echt verschrikkelijk vind, ken ik niet persoonlijk. Het zijn mannen (bijna altijd mannen) die echt niet deugen. Een Poetin bijvoorbeeld. Maar in mensen in mijn omgeving die mij niet liggen, kan ik toch altijd nog iets positiefs zien, zoals goede bedoelingen.Daarom zijn mijn personages, als het goed is, genuanceerd. Meestal zijn ze aardig voor elkaar, maar niet...

Verhalen Vorige week kwam ik terug uit Frankrijk. Ruim drie weken hebben we rondgereisd in Normandië en Bretagne. Het was er natuurlijk mooi en lekker (galettes!). Maar ik ontdekte vooral ook dat het een streek vol verhalen is.In Normandië gaat het natuurlijk over de verovering van Engeland in 1066, door Willem, de veroveraar dus. Daar is een prachtig stripverhaal over geborduurd wat in Bayeux nog steeds te zien is. Ook zijn er, veel recenter, talloze verhalen over D-day. Terwijl het in de kuststreek zeker toeristen oplevert, is verder vooral akelig zichtbaar hoe daar in 1944 gevochten is.In Bretagne zijn de verhalen ouder, magischer en meer romantisch. Zo zijn er veel plaatsen waar koning Arthur geweest zou zijn, met zijn ridders, en Merlijn. Ook Tristan en Isolde zou zich in Bretagne afgespeeld hebben. Ook is er op diverse plekken sprake van feeën, elven en reuzen. Al meer dan honderd jaar geleden kon je bij Huelgoat de Mare aux Fees, een poel tussen...

Prioriteiten Als je tussen twee boeken zit, is het soms moeilijk te bedenken wat er die dag moet gebeuren. Niet dat er iets te doen is, dat is het probleem niet.Over alle heisa rond de verschijning van een boek en de promotie die daarvoor gemaakt moet worden, heb ik al eerder geschreven , dus daar wil ik nu niet teveel op in gaan. Maar omdat het boek niet heel goed loopt, moet ik af en toe wel aan de bak en dat kost soms (te)veel energie. Mensen die mij wat beter kennen, weten dat ik daar niet een onuitputtelijke voorraad van heb. Daarom probeer ik de promotie nu wat los te laten. Het boek moet zichzelf maar verkopen.Maar wat kan ik dan doen? In mijn hoofd vormt zich langzamerhand wel een plan voor een nieuw boek. Onderwerp en plot zijn al een eind op weg. Om het op te kunnen schrijven, moet ik echter nog wat meer weten. Ik zeg, als...

Feestdagen Het is bijna Pasen, het feest rond het sterven en opstaan uit de dood van Jezus Christus. Eigenlijk het belangrijkste verhaal uit de Bijbel, voor christenen dan. Nu draait het ook voor mij vooral om een lang lente weekend en chocolade eitjes. Onze dirigent wil dat ik op zoek ga naar kerstmuziek.Mijn koor gaat in december meewerken aan een echt kerstconcert, met toeters en bellen (verzorgd door de Bossche stadspijpers). Dat is heuglijk nieuws. Wij geven bijna ieder jaar wel een concert met kerstliederen, maar dan op kleine schaal, meestal in een zorginstelling. Het meeste wat we dan zingen, staat al jaren op het repertoire, zodat het niet veel voorbereidingstijd vergt.Een concert in een grote kerk met, hopelijk, veel publiek, is iets heel anders. Dan moet je met iets speciaals komen. Dus is de repertoirecommissie aan het werk gezet. Het mag al wel eens eerder gezongen zijn, maar moet iets meer hebben dan de afgelopen jaren. En dus uitgevoerd kunnen...

Delft Er zijn slechtere plekken om geboren te worden dan Delft. Dat was zo in de jaren zestig, en dat was ook al zo in de zeventiende eeuw.De eeuwen daarvoor was Delft rijk geworden als de bierstad van de lage landen. Halverwege de zestiende eeuw waren er meer dan 70 brouwerijen in de stad en Delfts bier werd overal gedronken. Na 1600 werd de concurrentie met andere steden groter en moest de stad het hebben van zijn weverijen en plateelbakkers. Het werk van de plateelbakker kennen we nog steeds als Delfts blauw. Een groot deel van de buitenlandse toeristen die de stad nu bezoeken komt daarvoor. En dit jaar natuurlijk voor Vermeer.Vorige week was ik zelf in Delft en zag ik dat de hele stad volgehangen was met Vermeer banners en reclame. In de (toeristen)winkels is het allemaal te koop. Naast de Delfts blauwe sleutelhangers, de klompen en de tulpen, zijn er nu ook Vermeer T-shirts en mokken. Er is ook...

Zingen Of Antoni van Leeuwenhoek van zingen hield is niet bekend. En of Johannes Vermeer neuriënd achter zijn ezel stond ook niet. Wat ik wel weet is dat ik niet zonder zou kunnen.Op dit moment repeteer ik twee avonden in de week. Op donderdagavond met Capella Ducis, mijn eigen koor al bijna dertig jaar, dat zich specialiseert in oude muziek. Voor Bach, zeg maar, hoewel nu juist ook met een beetje Bach bezig zijn. Op een steeds hoger niveau. Na de coronajaren kan er nu al meer dan een jaar min of meer normaal gerepeteerd worden. Dat is erg goed voor mijn humeur, en voor dat van de dirigent.Daarnaast doe ik mee aan een project van een ander koor, Canta Libre, uit Zijtaart. Met dezelfde dirigent, maar van een ander niveau en met heel andere muziek, hoewel er ook Purcell op het programma staat. Iedere maandag stap ik bij een vriendin die ook meedoet in de auto en rijden we langs...

Datum Morgen is het zover, dan verschijnt mijn nieuwe boek en is het overal te koop. In de webwinkel van de uitgever, maar ook via de boekhandel, fysiek en online. Ik ben er reuze blij mee, zo is het het hele Van Leeuwenhoek herdenkingsjaar te koop. Maar als ik geweten had hoeveel stress deze datum mij zou opleveren, zou ik misschien toch voor een weekje later zijn gegaan.Want vrijdag 6 januari is de laatste dag van de kerstvakantie. En in de kerstvakantie wordt er op veel plaatsen niet gewerkt. Zo ook bij uitgeverij Boekscout. Daarom moest alles voor de kerst klaar zijn. Omdat de planning ook daarvoor niet helemaal duidelijk was en nogal eens verschoof, zorgde dat voor onrust. Deze schrijfster kan daar erg slecht tegen. De redacteur had problemen met de opmaak, problemen die ik zelf niet gezien had, het kaartje van Delft voorin het boek klopte niet, Jansje heette ergens nog Jannetje...Het boek is nog heel wat keren heen...

Bijna Nog een week of vier en dan is het zover. Dan ligt Een vindingrijk man in de winkel. Of in ieder geval, in de webwinkel van Boekscout. En natuurlijk bij andere bekende webwinkels. Maar het liefst wil ik natuurlijk dat het in echte boekwinkels terecht komt. Zodat lezers er zomaar tegenaan kunnen lopen.Dat zal niet vanzelf gebeuren. Er verschijnen zoveel boeken, dat de meesten de boekhandel niet halen. Dat betekent dat ik mij weer bezig moet gaan houden met het onderdeel dat mij het minste ligt. Boekpromotie.Reclame maken voor mijn werk dus. De meeste lezers van dit blog hebben mij al laten weten straks een promotiemail te willen ontvangen. Nogmaals dank daarvoor. Maar er gaat ook een persbericht de deur uit, naar wellicht geïnteresseerde media. Natuurlijk moet ik mee beslissen welke dat worden en gelukkig heb ik daar intussen wat ervaring mee. Maar ik voel toch wat schroom. Waarom zouden ze belangstelling hebben voor mijn boek? Er verschijnt zoveel moois....