Taal

Het is één van de leukste weken van het jaar, Boekenweek. Het thema is ‘Je Moerstaal’ en er verscheen ondermeer een geweldig essay van Paulien Cornelisse, over ‘wat we zeggen zonder dat we het doorhebben’.

Nadat ik mijn manuscript nog eens gescand heb op ooks, gewoons en maars en beoordeeld heb of die de tekst gezelliger dan wel eerlijker maakten (lees dat boekje!), dacht ik na over de moerstaal van mijn hoofdpersonage. Ik heb het natuurlijk geschreven in het Nederlands, want dat is mijn taal. Maar in welke taal zou zij gesproken en gedacht hebben? Om eerlijk te zijn, dat weet ik niet zeker.

Haar moerstaal als in, de taal van haar moeder, was waarschijnlijk Engels, want haar moeder was een Engelse prinses. Maar zij trouwde met een Duitse graaf. Welke taal zouden die twee met elkaar gesproken hebben? Dat zou zomaar Frans kunnen zijn. In die tijd was dat dé taal van de elite, van tout Europa, zoals dat tegenwoordig Engels is.

De familie vluchtte naar Holland en mijn heldin is daar geboren. Dus misschien sprak ze ook wel Hollands. Ze kreeg immers les van Hollandse leraren en een Hollandse schilder. Maar welke taal er in het gezin gesproken werd is mij niet bekend. Dat was vermoedelijk de taal waarin ze het eerste deel van haar leven ook dacht.

Nadat ze naar Frankrijk was vertrokken, zal ze alleen nog Frans gesproken hebben. En op den duur zal zij ook in het Frans zijn gaan denken. Als ik zelf wat langer met Engelssprekenden optrek, denk ik af en toe ook in het Engels.

Maar hoe het precies zit, weet ik niet. Het blijft een interessant vraagstuk.

En nu allemaal naar de boekhandel voor een mooi boek. Of twee.