Er zit al dagen een stukje Westside Story in mijn hoofd: ‘Could it be? Yes, it could, something’s coming, something good…’ Een lied over verwachting en voorpret. Over de kriebels in je buik als er iets leuks gaat gebeuren.
Natuurlijk weet ik waar het vandaan komt. Nog negen dagen, dan verschijnt De Tuin. De afgelopen weken heb ik de laatste zaken afgerond. Een omslagfoto en een foto van mijzelf geleverd, een flaptekst geschreven. De tekst nog een keer gecorrigeerd. E-mailadressen verzameld voor de promotie van het boek. De drukproeven gecorrigeerd.
Vorige week ontving ik die laatste, samen met het ontwerp voor de omslag. Ze hebben er iets moois van gemaakt, vind ik. De mooie oude foto met een handgeschreven brief erachter. Of er overheen, zo kun je het ook noemen. Het lettertype dat gekozen is, past bij de tijd waarin het zich afspeelt, en de datering van de brieven is ‘handgeschreven’. Heel speels.
Intussen heeft De tuin een eigen pagina gekregen op mijn website. Zoals bij al mijn boeken vertel ik wat meer over de achtergrond en de research. Met behulp van de lieve helpdesk in Enschede staat dat sinds gisteren online, inclusief een afbeelding van de omslag.
Binnenkort krijg ik het eerste exemplaar thuisgestuurd en vanaf 23 april kan het besteld worden. Ook op de website komt een bestelknop.
En tot die tijd gaat het liedje verder: ‘The air is humming, and something is coming…‘
Spannend Hennie! Ik ben heel benieuwd naar het resultaat!