Feestdagen

Het is bijna Pasen, het feest rond het sterven en opstaan uit de dood van Jezus Christus. Eigenlijk het belangrijkste verhaal uit de Bijbel, voor christenen dan. Nu draait het ook voor mij vooral om een lang lente weekend en chocolade eitjes. Onze dirigent wil dat ik op zoek ga naar kerstmuziek.

Mijn koor gaat in december meewerken aan een echt kerstconcert, met toeters en bellen (verzorgd door de Bossche stadspijpers). Dat is heuglijk nieuws. Wij geven bijna ieder jaar wel een concert met kerstliederen, maar dan op kleine schaal, meestal in een zorginstelling. Het meeste wat we dan zingen, staat al jaren op het repertoire, zodat het niet veel voorbereidingstijd vergt.

Een concert in een grote kerk met, hopelijk, veel publiek, is iets heel anders. Dan moet je met iets speciaals komen. Dus is de repertoirecommissie aan het werk gezet. Het mag al wel eens eerder gezongen zijn, maar moet iets meer hebben dan de afgelopen jaren. En dus uitgevoerd kunnen worden met die toeters en bellen.

Intussen zijn er de afgelopen weken diverse Mattheus- en Johannes passies voorbij gekomen, Lamentaties, Requiems en andere treurmuziek. Ons kersverse appelboompje loopt iedere dag iets verder uit en de tuin staat vol met tulpen. Het regent nog steeds vaak, maar de lente is wel echt begonnen.

Het koor geeft op 10 juni eerst nog een heel ander concert, met de titel Amour et la Beauté, over Petrarca, De Ronsard, muzen en de liefde. Dat is prachtige muziek om nu aan te werken, en dat heeft ook nog een hoop werk nodig.

Na Pasen zal ik eens op zoek gaan. Niet meer naar eieren, maar naar kerstmuziek.