Concert

Al twee jaar is mijn koor in de war. Af en toe is er gerepeteerd, maar vooral in het begin van jeweetwel niet. Digitaal repeteren was geen groot succes. Na een aantal keren via Zoom, werd in het najaar van 2020 Jamulus ontdekt. Tussendoor werd er wel ‘echt’ met elkaar gezongen, buiten en op afstand en later weer binnen. En zo op en af.

Maar heel zelden waren we compleet. Sommige koorleden wilden niet digitaal repeteren, bijvoorbeeld omdat ze al de hele dag digitaal vergaderden. Anderen durfden het niet aan elkaar echt te ontmoeten. Daarnaast waren er leden die om andere, ook akelige, redenen, veel afwezig waren. Maar er is niemand vertrokken.

Het betekende wel dat we al die tijd aan hetzelfde repertoire gewerkt hebben. Want steeds waren er noten nieuw voor sommige zangers. En tijdens de digitale repetities kon er niets aan de afwerking gedaan worden. Allemaal logisch, allemaal overmacht. Maar voor koorleden die vrijwel overal bij zijn geweest, wordt het wel eens een tikkeltje saai.

Daarom ben ik blij dat we over twee maanden eindelijk ons concert gaan geven. Alle Maria Magdalena motetten, liederen en misdelen zullen we eenmaal op de toppen van ons kunnen aan een publiek laten horen. En daarna door met iets nieuws.

Dat ik het instuderen wat zat begin te worden, is niet de enige reden dat ik blij ben met dit concert. Het is  prachtige muziek, die het verdient gehoord te worden. En de combinatie met een lezing over Maria Magdalena in de beeldende kunst, maakt het nog mooier. Daarnaast is zo’n concert zonder afstand met een (hopelijk) volle zaal na deze twee jaar ook gewoon een feest.

Maar ik ben blij dat we zo langzamerhand weer iets anders gaan zingen.