Blog

Mijn lief werkt graag met zijn handen. Zelden komt er bij ons een 'mannetje', over de vloer, als er iets niet meer werkt. Alles doet het weer, zodra hij het in zijn handen krijgt. Daardoor sparen we heel veel geld uit. Ook grotere klussen, als het verbouwen van een zolder, of isoleren van een vloer, doet hij zelf. Meestal ben ik daar erg blij mee, want het huis wordt steeds mooier. Bovendien is het voor hem een vorm van ontspanning, na lange dagen met (te) veel vergaderingen. Het nadeel van klussen is dat ze meestal met het nodige lawaai gepaard gaan. Er zijn nog steeds geen geruisloze schuur-, zaag-, of boormachines. Dat lijkt mij een gat in de markt, maar misschien ben ik een van de weinigen die er zo over denkt. Gelukkig wordt er hier in huis meestal geklust als het weekend is, of in de avond. Dan ben ik niet aan het werk, en kan ik iets anders gaan...

Het is meer dan twee maanden geleden dat ik hier een stuk geschreven heb. Dat wil niet zeggen dat ik twee maanden heb zitten lanterfanten. Deze pauze is gevuld geweest met zeer diverse zaken. Ten eerste ben ik op vakantie geweest. Ook een schrijver gaat op vakantie, en doet dan andere dingen dan schrijven. Zo heb ik in Frankrijk opgetreden met Capella Ducis. En heb ik heel veel gewandeld, mooie steden en kastelen bezocht, lekker gegeten, veel boeken gelezen en, vooruit, ook af en toe goed gelanterfant. Wat de meeste mensen doen als ze op vakantie gaan. Schrijven is beperkt gebleven tot een paar ouderwetse ansichtkaarten en een reisdagboek. Dat laatste is helemaal voor eigen gebruik, vooral om te onthouden wat we op welke dag gedaan hebben. Vooral heel handig bij het maken van een fotoalbum. De weken voor en na mijn vakantie heb ik hard gewerkt. Niet aan een boek over Antonie van Leeuwenhoek, maar aan een kinderboek. Ik doe mee...

Veronique Jansen van veroniquesboekenhoekje.nl was heel enthousiast over Mevrouw Huygens, dat heb ik al eerder gemeld. Nu heeft zij mij ook wat vragen gesteld,  over het schrijfproces. Vanaf vandaag staat dat  interview online. Omdat het voor mijn lezers ook leuk is, deel ik het hier.   Achter het boek: Interview met Hennie Molenaar over Mevrouw Huygens Achter het boek interview ik een schrijver over zijn of haar boek aan de hand van vijf korte vragen. Het interview is bedoeld als verdieping op de recensie van een boek. Deze Achter het boek staat in het teken van het boek Mevrouw Huygens van Hennie Molenaar. Even kort over Mevrouw Huygens In het boek Mevrouw Huygens wordt het verhaal over Susanna van Baerle verteld. Zij was een Amsterdamse koopmansdochter en zij trouwde in 1627 met Constantijn Huygens. Haar beroemdste zoon was Christiaan Huygens. Over deze twee belangrijke mannen is veel geschreven, maar over Susanna veel minder. Ze was een bijzondere vrouw: intelligent, kunstzinnig en ondernemend. Susanna had een...

Gisteren las ik een bericht over de hoeveelheid brieven die Constantijn Huygens schreef. Er wordt geschat dat het er tussen de 13.000 en 30.000 waren. Nu is hij wel heel oud geworden, maar dan nog. Het is verbazingwekkend dat hij nog tijd overhield de zaken van de prins te behartigen, gedichten te schrijven of muziek te maken. Constantijn is een extreem geval, maar in die tijd schreef iedereen die dat kon meerdere brieven per dag. Het was de enige manier om op afstand met elkaar te communiceren. Er kon nog niet gebeld worden, laat staan geappt. En historici en andere onderzoekers boffen daarmee, want al die brieven zijn prachtig bronnenmateriaal. Of ze nu persoonlijk waren, zoals liefdesbrieven of brieven van soldaten aan hun bezorgde familie thuis, zakelijke berichten tussen handelaren, leveranciers of kranten, brieven met een politieke inhoud, zoals brieven van mogelijke medestanders, of van spionnen, of brieven van wetenschappers aan elkaar, die elkaar op nieuwe ideeën brachten en hun bevindingen...

Het is eindelijk weer eens echt winterweer, en eigenlijk zou ik gaan moeten schaatsen. Helaas staat mijn krakkemikkige lichaam mij dat niet meer toe. Daarom maar een fragment uit Mevrouw Huygens. De ik-figuur in dit deel is Mirkinius, de leraar van de jonge Constantijn en Christiaan. Meestal zijn ze hard aan het werk, maar als er ijs ligt, gaat iedereen schaatsen, ook de familie Huygens. De jonge Christiaan ligt met griep op bed. Ook wat dat betreft is er niets veranderd. Susanna is hoogzwanger, dus zij blijft lekker thuis bij de haard. Het gedeelte begint als de leraar aan haar komt vragen of het goed is dat ze gaan schaatsen, in plaats van de wiskunde bestuderen. ‘U wilt met de jongens gaan schaatsen. Wat een geweldig idee. De boeken kunnen wel even wachten. Ik vind het jammer dat ik zelf niet kan dit jaar. Misschien de volgende winter.’ ‘Constantijn vertelde mij dat u heel goed kunt schaatsen’, zei ik. ‘Ik vind het in ieder...

Binnenkort volgt er weer een nieuwe blog, want ik ben druk bezig met allerlei zaken. Maar vanochtend ontving ik van Aspekt bericht over een heel goede recensie. Mevrouw Huygens kreeg maar liefst 5 sterren op de boekenblog  Veronique's boekenhoekje. Haar recensie zie je hieronder. Voor de website zie http://www.veroniquesboekenhoekje.nl/recensie-mevrouw-huygens-hennie-molenaar/ Hartelijk dank Veronique Janssen!  Recensie: Mevrouw Huygens – Hennie Molenaar   In het mooie boekenpakket van Uitgeverij Aspekt zat het boek Mevrouw Huygens van Hennie Molenaar. Ik ben gek op geschiedenis en mijn geschiedenishart begon sneller te kloppen. Bij de naam ‘Huygens’ dacht ik direct: “Christiaan Huygens”. Hij was de uitvinder van het slingeruurwerk. Oke, genoeg geschiedenis! We gaan terug naar het boek Mevrouw Huygens…Het verhaal In het boek Mevrouw Huygens wordt het verhaal over Susanna van Baerle verteld. Zij was een Amsterdamse koopmansdochter en zij trouwde in 1627 met Constantijn Huygens. Haar beroemdste zoon was Christiaan Huygens. Over deze twee belangrijke mannen is veel geschreven, maar over Susanna veel minder. Ze was...

Een maand of twee geleden schreef ik een blog over het kiezen van een nieuw onderwerp. Over een aantal van de personen die ik hier noemde ben ik gaan lezen. Vooral de 17e en 18e eeuwse wetenschappers hadden mijn aandacht. Eerst verdiepte ik mij in Simon Stevin, die een heel praktische kijk op de techniek had en bijvoorbeeld het eerste boek over wiskunde in het Nederlands geschreven heeft. Ook pleitte hij voor de invoering van  decimale breuken en zorgde hij ervoor dat legerplaatsen strakker georganiseerd werden. Als adviseur van prins Maurits, de aanvoerder van het leger, schreef hij ook over vestingbouw. Hij was betrokken bij de stichting van de eerste ingenieurs opleiding, in Leiden en liet de prins op het Scheveningse strand kennis maken met de zeilwagen. Maar zijn mooiste idee vond ik de Wijsentijt. Volgens hem hadden Adam en Eva in het paradijs Nederlands gesproken, omdat dat de makkelijkste en beste taal zou zijn. Veel Nederlandse termen voor de wetenschap,...

Nog een paar dagen, en het is kerst. De stad hangt vol met lichtjes, en overal vandaan komen aansporingen om van alles te kopen. Dure cadeaus, kerstversiering in alle stijlen en prijsklassen, nieuwe glitterjurken en ingrediënten voor vreselijk ingewikkelde gerechten voor een kerstdiner. Ik heb er altijd wat gemengde gevoelens bij. Ik houd van kerstbomen, en van kaarslicht, en van gezellige momenten met mijn familie en andere geliefden. Dit jaar doen we het helaas zonder kerstboom, vanwege onze wilde jonge kater Kareltje. De enige kamerplant is al naar de slaapkamer verhuisd om niet gesloopt te worden, en bij een vredige kerst hoort niet om de vijf minuten een kat uit de boom plukken. Hopelijk lukt het volgend jaar wel weer. Die kaarsen gaan maar tijdelijk aan, dat is wel te doen. En  de gezelligheid is ook geregeld. Maar al het gedoe er om heen, alle drukte en commercie kunnen me gestolen worden. Het mooist aan kerst is voor mij de muziek. En...

Mijn voltooide boek over mijn opa en oma heeft nog geen titel. Het is een mooi verhaal, en volgens mij zit het goed in elkaar. Verschillende perspectieven, alles in briefvorm, over een periode van twee en een half jaar, waarbij alle seizoenen aan bod komen. Heel belangrijk voor een verhaal dat op een tuinderij speelt. Met alle grote thema's. zoals liefde, vertrouwen, geloof, schaamte, familie, nieuw leven en dood. Maar probeer dat allemaal maar eens in een pakkende titel te vatten. Natuurlijk kan ik het simpel houden, en iets doen met de namen van mijn hoofdpersonen, of iets algemeens als Tuindersleven. Maar dat zegt natuurlijk niets over de inhoud. En Liefde op de tuinderij maakt er wel heel erg een streekroman van. En daar neigt het toch al naar. Er is natuurlijk niets mis met een goede streekroman, maar het is niet wat ik voor ogen heb. Zaaien en zorgen staat ook op mijn lijstje. Wel een mooie alliteratie, maar het dekt...

Afgelopen zondag bracht ik een bezoek aan Hofwijck, het buitenhuis  in Voorburg, dat in 1641 ontworpen werd door Constantijn Huygens. Eigenlijk is het maar een piepklein huis, met het uiterlijk van een kasteeltje. Het was dan ook alleen bedoeld als privéverblijf, voor Constantijn en zijn kinderen. Hij trok zich er zo vaak mogelijk terug, als alle heisa van het Haagse leven hem teveel werd. Daar komt de naam ook vandaan. Hier kon hij door zijn, ook zelf ontworpen, tuin kuieren, muziek maken en een praatje maken met de schippers die over de Vliet voorbij voeren. Eigenlijk is het een soort vakantiehuis. Maar de tuin is niet zomaar een tuin, en het huis niet zomaar een huis. Twintig jaar eerder was Constantijn mee op een diplomatieke missie naar Venetië. Onderweg naar die stad bekeek hij gebouwen uit de Oudheid, en de bouwwerken van Antonio Palladio, die toen nog heel nieuw waren. In zijn reisverslag is te lezen hoe hij daar van...