Loslaten

Het boek gaat verschijnen. Deze week kreeg ik bericht van Boekscout dat ze het graag uitgeven. Ik heb een fijne redacteur gevonden en de definitieve tekst is bijna klaar. Als alles naar plan verloopt, is het deze winter te koop.

Natuurlijk ben ik daar blij mee.Het is een langdurend project geweest en ik heb er mijn ziel en zaligheid ingestopt. Ik heb een flinke stapel boeken gelezen, websites bestudeerd en wandelingen door Delft gemaakt. En dat was dan alleen nog maar de research.

Met al die informatie heb ik geprobeerd een mooi verhaal te vertellen. Een verhaal dat iets zegt over de stad en haar bewoners in de zeventiende eeuw, maar dat natuurlijk ook een mooi, meeslepend en/of ontroerend verhaal moest worden. Ik vind dat het goed gelukt is, maar zoals altijd blijft het spannend het met de wereld te delen.

Nu moet ik weer allerlei zaken rondom de publicatie gaan regelen. Ik moet vast weer van die e-mailadressen verzamelen. Ik moet bedenken welke afbeelding er op de omslag moet komen. Eigenlijk wil ik graag dat er een kaartje inkomt, met wie waar woonde en ik heb niet echt de handigheid dat zelf te maken.

En ik moet van alles schrijven, zoals de flaptekst, een verkooppraatje en de informatie voor op de website. Zouden ze een nieuwe foto willen? Waar wil ik het boek allemaal onder de aandacht brengen? En zullen ze het interessant of mooi genoeg vinden? Het voelt een beetje als een kind de wereld insturen. Spannend, maar het moet.

Loslaten heet dat.