Karakter

De personages in mijn boeken hebben allemaal hun eigen karakter. Dat is in ieder geval de bedoeling. Natuurlijk lijken ze weleens op elkaar, zeker als ze familie zijn. Maar ook dan probeer ik door subtiele details te laten zien dat ze verschillend zijn.

Dat is niet altijd even gemakkelijk. Ik heb bijvoorbeeld veel moeite met echte slechteriken. Zelfs het meest irritante personage doet toch wel eens iets aardigs. Ik vind het onmogelijk om iemand in en in slecht te maken. Voor mij is dat geen mens meer, maar een soort sjabloon, of een karikatuur.

Dat merk ik ook in de echte wereld. Mensen die ik echt verschrikkelijk vind, ken ik niet persoonlijk. Het zijn mannen (bijna altijd mannen) die echt niet deugen. Een Poetin bijvoorbeeld. Maar in mensen in mijn omgeving die mij niet liggen, kan ik toch altijd nog iets positiefs zien, zoals goede bedoelingen.

Daarom zijn mijn personages, als het goed is, genuanceerd. Meestal zijn ze aardig voor elkaar, maar niet altijd. En ieder op zijn of haar eigen manier. Als een personage iets echt ergs doet, vind ik het een hele uitdaging het goed op te schrijven.

Vanaf de buitenkant lukt dat nog wel, zo komen er heel wat boze moeders in mijn boeken voor. Maar om vanuit het perspectief van die persoon te vertellen, valt mij meestal zwaar.

Dus heb ik mij voor een flinke uitdaging gesteld met de persoon waar mijn volgende boek over gaat. Want op een bepaald moment doet en zegt zij iets, waar ik veel moeite mee heb. Natuurlijk, vanuit haar tijd en leefwereld is het meer dan logisch, maar dan nog. En ik moet het wel verwerken, want deze vrouw heeft echt geleefd. Waar het om gaat zeg ik nu nog niet. Nu ja, een beetje dan, het heeft te maken met een gebrek aan tolerantie.

Gelukkig gebeurt dat pas later in haar leven, zodat ik de tijd heb er naar toe te werken. Zodat het niet helemaal uit de lucht zal komen vallen. Als het goed is, wordt dit één van mijn meest gelaagde personages.

Meer verklap ik niet.